1. Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego kończy Święte Triduum Paschalne.
Miłość ostatecznie zwycięża śmierć, zatem przyobleczmy nasze życie w zwycięską
miłość Ojca i jej doświadczajmy. Grzech i jego owoc, to znaczy śmierć, nie jest już
w stanie zagrodzić nam drogi do domu Ojca. Przez Jezusa w Duchu Świętym mamy
na zawsze otwarty dostęp do Ojca. Niech to będzie najlepsze wielkanocne życzenie:
aby każdy z nas doświadczył i przyjął tę zwycięską miłość Boga Ojca. Ogarnięci
miłością Bożą i nadzieją, dzielmy się tymi darami z naszymi braćmi. Potrzeba bowiem
tej miłości i nadziei w każdym wymiarze naszego życia, zwłaszcza społecznym
i narodowym.
2. W ramach oktawy Wielkanocy jutro przypada drugi dzień świąt – Poniedziałek
Wielkanocny. Zadbajmy o udział we Mszy Świętej.
W Poniedziałek Wielkanocny tradycyjnie złożymy ofiary na Katolicki Uniwersytet
Lubelski.
W piątek, przypadający w oktawie Wielkanocy, nie obowiązuje wstrzemięźliwość
od potraw mięsnych.
3. Przyszłą niedzielę – drugą niedzielę Wielkanocy – będziemy obchodzili jako Niedzielę
Miłosierdzia Bożego. Niedziela ta zainauguruje również Tydzień Miłosierdzia. Niedziela
ta kończy również oktawę Wielkanocy.
Nasze ofiary będą przeznaczone na Caritas naszej Diecezji.
4. W przyszłą niedzielę w ramach obchodów Roku Jubileuszowego 2025 w całym Kościele
powszechnym przypada Jubileusz młodzieży szkolnej, w czasie którego zostanie ogłoszony
Świętym Błogosławiony Carlo Acutis. Transmisja w Telewizji Trwam o godz.10.30
5. Z prasy: Gość Niedzielny, książeczki: Oblicza Jezusa i Ojciec Pio – 3 zł.
6. Podziękowanie: za świąteczne przygotowanie kościoła i placu wokół i rodziny te
zapraszamy do poświątecznego przygotowania kościoła.
7. Można zamawiać intencje mszalne. Starajmy się, aby w naszym kościele była
zanoszona modlitwa za naszych bliskich żyjących i zmarłych. Zamówić i ofiarować
Mszę św. jest najlepszym darem dla tych, których się kocha. Intencje mszalne można
zgłaszać wypisane na kartce z numerem telefonu: w zakrystii, przez pocztę mailową
[adres jest na naszej stronie parafialnej].
„Carlo był bardzo pogodnym i wielkodusznym dzieckiem: dobrze
wychowany, wiecznie uśmiechnięty, odnosił się z szacunkiem
do dorosłych i rówieśników. Nie było osoby, której nie okazywałby
sympatii i życzliwości. Tryskał entuzjazmem i kochał życie.
Zawsze w umiejętny, acz dyskretny sposób pomagał przyjaciołom,
którzy mieli problemy w nauce”.
Nauczycielka angielskiego ze szkoły podstawowej św. Carlo
Szczęść Boże!